Energie-ik

Edelstenen hebben een magische aantrekkingskracht op mij, door hun schoonheid, verschil in vormen en kleuren en hun uitstraling. Dat heb ik pas recent ontdekt. Ik ben namelijk niet opgegroeid met edelstenen. En of ik als kind al gebiologeerd was door stenen dat weet ik eigenlijk niet meer. Ik zie het wel bij mijn jongste dochter, zij verzamelt stenen, ze houdt er ook van ze nog mooier te maken met verf of stift. Deze stenen zijn belangrijk voor haar, ze doen klaarblijkelijk ook iets voor haar. Inmiddels hou ik er ook van om met m’n stenen te spelen, ze bij me te dragen, ze te gebruiken en er zeer zeker mijn voordeel mee te doen op allerlei vlakken. Misschien vindt je edelstenen nog wat vaag. Dat wil ik graag weghalen en daarom vertel ik je er graag meer over.

Zondag 8 mei is het weer moederdag. Een dag waarop moeders in het zonnetje gezet worden. Daar waar zij de rest van het jaar zorgen voor het gezin, voor het huis, alles regelen, er altijd zijn, altijd klaar staan en nog veel meer. Gewoon, daarom. Zonder iets terug te verwachten. Ook al is het gezinsleven druk, ook al vraagt het werk aandacht of wil je toch ook wat tijd voor jezelf. Een moeder is er altijd voor haar kroost. Voor een hoogsensitieve moeder is dit niet altijd makkelijk en zijn er andere uitdagingen en valkuilen, als voor de niet HSP-moeder. Daar wil ik vandaag graag aandacht aan besteden in dit blog.

“De liefde die jij voor jezelf voelt is de liefde die je weer weg kunt geven.” Dit is een zinnetje dat ik eens ooit ergens gelezen heb, dat me echt bijgebleven is. Destijds dacht ik: “Liefde voor mezelf, dat zit wel snor, bij mij”. Maar niets blijkt minder waar. Ik heb allerlei oordelen over mezelf en daar betrap ik mezelf toch behoorlijk vaak op. Ik leg de lat ontzettend hoog voor mezelf (en ook voor anderen). Was ik maar, had ik maar... En uiteindelijk geef ik alle liefde die ik te geven heb vooral weg aan anderen. En dat is zoveel makkelijker, want ik voel al van verre aan wat de ander nodig heeft. Voelen wat ik zelf nodig heb, is een heel ander verhaal….. Misschien heb je er nog nooit zo bij stil gestaan, maar herken je hierin iets van jezelf? Lees dan vooral verder. Mocht je al heel veel van jezelf houden, voel je dan vrij om een ander blog te lezen.

Tijdens de challenge van afgelopen week, kwam uitgebreid aan bod hoe wij met dingen uit ons leven omgaan die pijn doen. De meeste mensen willen ze niet ervaren en stoppen ze weg. Maar wat gebeurd er dan met deze emoties en gevoelens? Ze gaan ergens in je lijf zitten. Ik maak wel eens de vergelijking met een afvoerputje waarin tijd telkens wat in het chiffon achterblijft en aankoekt en uiteindelijk leidt tot een blokkade, een verstopping. Ook in ons lijf ontstaan op die manier blokkades. Soortgelijke ervaringen haken op elkaar aan en worden daarmee steeds groter, met meer impact op je leven en als het maar lang genoeg doorgaat leidt dit tot serieuze energetische-, lichamelijke- en mentale klachten.

Als ik buiten wandel, zie ik elke dag meer kleur in de natuur. Er ontstaat een waar bloemenparadijs. Ook de bedrijvigheid van mensen en dieren neemt toe. De vogels kwetteren er vrolijk op los en bouwen driftig aan hun nestjes. Andere dieren komen uit hun winterslaap. Ook wij mensen poetsen onze huisjes op, we voelen een hernieuwde energie om te creëren. We komen tot leven, voelen het stromen. Dat heeft een positief effect op ons humeur en hoe we ons voelen. De lente is de start van een natuurlijke cyclus. Een nieuw begin! Maar soms is het lastig om in die flow te komen. Soms houd oude energie je tegen. Soms vindt je je balans niet. Soms voel je een interne strijd. Soms is het allemaal te vermoeiend. En dan?

Ik hoor ontzettend veel mensen om me heen die van alles moeten, veel ballen in de lucht houden, veel gedachten in hun hoofd hebben, vaak moe zijn, negatief denken over zichzelf, zichzelf kwijt zijn, geen nee zeggen etc. etc. etc. Wat herken ik dat! Heel lang heb ik dat ook zo gevoeld en te weinig acht op geslagen. Uiteindelijk belande ik in een burn-out. Dat gun ik niemand. Maar anderzijds was het voor mij een waardevolle leerschool en kwam ik er (stereotiep) sterker uit. Voor jou hoeft het niet zo ver te komen. Jij kan zorgen dat je leven weer flowt! Zodat je je energiek en gelukkig voelt. Want dat wil toch iedereen.

Wat train jij? Misschien je spieren, je conditie of je lichaam. Dat doe je meestal omdat je vindt dat de conditie ervan onvoldoende is en dat kan verschillende redenen voor je hebben. Maar wist je dat je brein ook in een goede of mindere conditie kan zijn? Steeds meer mensen kampen met een disbalans in hun brein. Het aantal brein gerelateerde ziekten zoals stress, overgewicht, burn-out, depressie en dementie neemt in schrikbarend tempo toe. Ook steeds meer kinderen ervaren soortgelijke klachten. Charlotte Labee, van Your Brain Balance, luidde de alarmklok. Vorig jaar introduceerde zij de Nationele Breindag om meer aandacht voor breingezondheid te vragen. Zondag 20 maart, is het weer zover. Voor mij een reden om vandaag aandacht aan dit thema te besteden.

Sommige mensen voelen zich al van kinds af aan anders, een buitenbeentje, niet begrepen. Op latere leeftijd komen zij er achter dat zij hoogsensitief (HSP) zijn. Meer lerende over de eigenschappen die bij HSP zijn (kunnen) horen, ontstaat er meer begrip en kunnen kwaliteiten weer tot bloei komen. Helaas is er ook een groep mensen die nooit ontdekt dat zij de mooi HSP eigenschappen weggeduwd hebben en zich hun hele leven het zwarte schaap of de poema tussen de schapen blijven voelen. Met dit blog wil ik je graag meenemen in de kwaliteiten van HSP zijn en hopelijk ontdek jij jouw ware aard. 

5 tips om meer bij jezelf te blijven en daardoor lekkerder in je vel te zitten. Wie goed doet, goed ontmoet. Dit gezegde betekent dat wie goede dingen doet voor andere mensen ook goede dingen terug kan verwachten. Eens! De energie die je uitstraalt krijg je in dezelfde trillingsfrequentie terug. Een mooi principe om in je leven te integreren. Iets dat een Hsp’er al van nature doet. Er komt voor een Hsp’er echter ook heel makkelijk een valkuil op dit vlak om de hoek kijken. Namelijk dat de balans zoek raakt tussen het dingen doen voor anderen en voor jezelf. Een Hsp’er richt zijn antennes van nature op de buitenwereld om zo bijvoorbeeld een gevoel van controle te hebben. Dit naar buiten richten doen zij vaak zo vanzelfsprekend en zo sterk dat er geen contact meer is met zichzelf. Ze weten dan niet meer wat zij zelf willen en wat hun behoeftes zijn.

Ik had deze week een heel to-do-lijstje. Het was heel divers: dingen doen voor energie-ik, taken in het huishouden, dingen doen die goed zijn voor mijn herstel en ga zo maar door. Het voelde ineens beklemmend. En op dat moment realiseerde ik me dat ik er ook echt klem in zat, omdat het allemaal "moetjes" zijn, in mijn hoofd. Ze zijn onderdeel van rigide regeltjes die ik in mijn hoofd gevormd heb en waar ik een deel van mijn identiteit aan ben gaan ontleden.

Daar zijn we weer het nieuwe jaar ingerold. Altijd een moment van terugblikken en plannen maken voor veel mensen. In het verleden deed ik daar niet aan. Was me er niet van bewust, leefde mijn leven zoals dat op mijn pad kwam. Nu zie ik veel meer dat ik mijn leven kan manifesteren, kan vormen. En dat is een hele waardevolle bewustwording. Hierdoor voel ik me veel meer eigenaar van mijn leven, waarin ik me in het verleden eerder een slachtoffer voelde. Dat klinkt misschien negatief, maar ik weet niet goed wat jet tegenovergestelde van eigenaarschap is. Het komt er op neer dat ik reagerend was, afwachtend. Eigenaarschap betekent voor mij een route uitzetten, wat wil ik bereiken vanuit mijn persoonlijke motivatie. Hoe wil ik me ontwikkelen, hoe wil ik dat mijn leven zich ontwikkelt. Helemaal vanuit verbinding met mezelf en daarvoor de volle verantwoordelijkheid nemend.

Voordat ik burn-out raakte in 2019, werd ik vaak overweldigd door het leven. Overweldigen betekent: met geweld overmeesteren, bemachtigen. Ja zo voelde het. Ik machteloos. Dingen overkwamen me. Mijn rol daarin? Passief. Misschien zelfs slachtoffer te noemen. Ik werd al snel lam geslagen en zat met mijn emoties en gevoelens (bij de pakken neer, bedenk ik als ik er nu op terugkijk). In die tijd leerde ik echter dat er veel is waar ik wel invloed op uit kan oefenen en dat ik er een actieve rol in heb, wat er op mijn pad komt. Verbaasd je dit of wil je daar meer over weten? Lees dan vooral verder.